ค้นหาหมวดอักษร ก
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' กาลกรรณี, กาลกิณี '
กาลกรรณี, กาลกิณี หมายถึง [กาละกันนี, กานละกันนี, กาละกินี, กานละกินี] น. เสนียดจัญไร,ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. (ส. กาลกรฺณี; ป. กาลกณฺณี).
คำที่ใกล้เคียงกัน
กาลจักร
[กาละ-] น. ชื่อพิธีกรรมในลัทธิตันตระ ซึ่งมีข้อปฏิบัติเบื้องต้น ๕อย่าง คือ ดื่มน้ำเมา กินเนื้อสัตว์ พร่ามนตร์ แสดงท่ายั่วยวน และเสพเมถุน ซึ่งปฏิบัติในเวลากลางคืนหรือที่มืด, กาฬจักร ก็ว่า. (ส.).
กาลัญญุตา
[กาลันยุตา] น. ความเป็นผู้รู้กาล. (ป.).
กาลัญญู
[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).
กาลัด
น. แก้วหุง; สายหยุด. (ช.).
กาลานุกาล
(โบ) น. งานบำเพ็ญกุศลถวายพระบรมอัฐิและพระอัฐิในกาลใดกาลหนึ่ง. (ป. กาล + อนุกาล).
กาลิก
น. ของที่พระสงฆ์เก็บไว้ฉันได้ตามเวลาที่กําหนดให้ มี ๓ อย่างคือ ๑. ยาวกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงวันได้แก่ข้าวปลาอาหาร ๒. ยามกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียงวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ได้แก่น้ำอัฐบาน ๓. สัตตาหกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียง ๗ วัน ได้แก่ เภสัชทั้ง ๕. (ป.).
กาลี ๑
ว. ชั่วร้าย, เสนียดจัญไร. (ส. กลิ).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์